Het Groene Hart
Hier wonen kalme creaturen
Door zomers bladgroen toegewuifd
Een wolk die voor het zonlicht schuift
Verdonkert kort de heggenmuren
Roestkleurig, brons, de buitenmensen
Bewegingloos of sloom op dreef
Op plompeblad, zie hoe ik zweef
Beweert een meeuw, al zijn er grenzen
De paarden van het dorp, zij draven
Al komen zij geen stap vooruit
De reuzenkat hoeft nooit te eten
De lucht is blauw, ik blijf mij laven
Aan schone kunst, maak beelden buit
Sculptuurtuin; voedsel voor poeten
Geplaatst in de categorie: kunst