Netgedichten

netgedicht (nr. 77.938):

Tweewereldenbestaan

ik zag haar
uit de ruïne
ontsnappen met
een middeleeuwse
steenlawine
dicht op haar hielen

hoorde
hysterische
paniek in haar stem
zag de intense chaos
in haar geest vliegensvlug
om zich heen grijpen

nog is zij heel
beneden gekomen
want het enige
dat ik vond was
haar warmte op een
grote ronde steen

die rustplaats
was uit zijn setting
gekanteld en
openbaarde in
omgevingselementen
bladzijden uit haar

twee wereldenbestaan
zonder hun schizofrene
lijnen direct te laten
prevaleren boven het
door haar na te streven
harmonisch bestaan