Netgedichten

netgedicht (nr. 78.020):

Het avonturen pad

ik zag jouw
ogen dicht
maar in het
klein bewegen
volgde jij
toch het licht
waarmee
de dromen
opengingen

jij schaduwde
tot de cirkel
was gelopen en
je herinnering
en fantasie
terugdraaiend
naar een
volgende
scene gingen

in de mimiek
van je gelaat
kon je de
emoties zien
waarmee
alles gepaard
ging in spannen
en loslaten op
het avonturen pad

ook de grote
motoriek bleef
zichtbaar tot je
wakker werd weer
bij de tijd wilde zijn
om te weten waar
heen en waardoor
je zo ontzettend
kon verdwalen