Ode aan de herfst

Ik laat een kus rusten op de oevers van haar lippen
Voel onder haar boezem een onregelmatige hartslag kloppen
De onverwachte zoen van een nieuwe maand zoet smakend naar meer
terwijl allerhande vruchten zoals appels en peren voorbijkomen om van te houden.

Met mijn onschuldige handen heb ik haar wangen gestreeld
tegelijkertijd lees ik op het gezicht speelse simpelheid, vloeiende lijnen
Zo helderrood en zuurstofrijk het is hoor ik warm bloed stromen door het lichaam
aangevuld met breekbare en kwetsbare toetsen gelijk een vlinder verborgen tussen het gras.

Zo mooi kan de herfst zijn, ik heb de schoonheid in haar ogen
gezien die ook nog eens de andere seizoenen het hazenpad laat kiezen
Een melancholische blik, verdrink nog even in open hemel van koel grijs en blauw-
tinten waar ze een ieder zal verrassen met een frisse wind die zij met vinger heeft bijgevoegd.

Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 1 oktober 2022

catherine.boone1outlook.com

Biografie van deze schrijver

Herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71