Netgedichten

netgedicht (nr. 78.369):

Er geen terug zal zijn

je keek me aan
ik zag dat jij besefte
wat mijn woorden
betekenden in de
wens van waarheid
die vlamde in angst

die wanhoop zuchtte
zonder zuurstof stikte
in verdwenen verten en
opgeloste horizonnen
die gedaan hadden met
leugens en goede wil

die niets meer om
handen zal krijgen
in een tijd waarin wij
nooit meer achterom
durven te kijken omdat
er geen terug zal zijn