Netgedichten

netgedicht (nr. 78.596):

Laatste filmscene

de diepe zucht
gaf lucht
ontspande de
huid van je
gezicht met
lichte schrik
werd je
wakker als
onderdeel van
het protocol
ontwaken

ik zag je
klimmen uit
catacomben
vol diepe rust
naar een
werkelijkheid
waarop jij
nog niet
was voorbereid
maar als eerste
was er de lach

de wereld
weer zien
gemaakt als
laatste
filmscène
voordat jij
je ogen sloot
als troebel
water uit de
overvolle
wereldgoot