Netgedichten

netgedicht (nr. 78.770):

Het laatste oordeel

ik zag je
lopen met
voetstappen
die de aarde
raakten en
in contact het
schijnsel van
verbondenheid
afgaven door
licht te geven

door
veranderingen
van de spanning
lichtten moleculen
op als zij elkaar
raakten en zo
een mensen
spoor achter
zich lieten dat
langzaam doofde

en in de loop der
tijd opgeslagen
werd in het
silicium van
zand dat zeeën en
oceanen omkransten
als werelds database
voor het feest van
de opstanding en
het laatste oordeel