inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.846):

ik en de kraai

de kraai, mijn kraai buigt zijn hoofd
hij verblijft immer op zijn ijzeren pilaar
in de tuin, die tot mijn bescheidenheid hoort
en zie hem terwijl ik woorden zoek of droom
doch welke deugd schuilt er in dit gebaar.

hij verbeeldt de mens misschien
die vaart over woelige baren
eenvoudig kan ik dat verklaren

hij staat doorgaans met zijn lichtgewicht
in een voederbak, nu even vol met water
uit de hemel zogezegd
daar hij is geboren in een stof van kunst
en drijft nu zodoende passief, wachtend op later

het kan ook een gebaar zijn van overgave
hunkerend naar de zon, of warme lucht
ook al is hij zeker bedoeld voor morgen en overmorgen
hij is net als ieder onderhavig aan menig aardse zucht


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 januari 2023


Geplaatst in de categorie: dieren

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 76

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)