Netgedichten

netgedicht (nr. 79.127):

Van deinen en zieden

Ik ben de zee, de oceaan
Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven
Onstuimig laat ik hen weer gaan

Ik ben de oceaan, de zee
Ik trek soms schepen naar beneden
Ben doof voor smekende gebeden
Heb macht inzake wel en wee.

Mijn golfslag kan verbazing wekken
Mijn branding speelsheid en plezier
Dat maakt een mens half waterdier

Het strand kan ik met vondst
bedekken
Ook klos ik meters Brussels kant
En spreid die uit op vochtig zand