Netgedichten

netgedicht (nr. 79.128):

Wat vlassig haar

jij kwam
binnen als
engeltje
van de
ooievaar
was niets
te zien

maar je
ogen keken
en soms
liet een
schreeuw
een lekker
bekkie zien

geen veren
maar wat
vlassig haar
de kijkers
prikten
na een
lange staar

het engelachtig
is verdwenen
jij wilt alleen
jezelf zijn
liefst een
stukje beter dan
anderen uit de rij

onderscheid
heeft jou
uniek gemaakt
maar altijd
beter is
niet sympathiek
geloof mij maar

dat stukje
duivel is jou
niet bespaard
gebleven
de bokkenpruik
heb jij soms ook
nog even op