Netgedichten

netgedicht (nr. 79.187):

Anoniem stationnetje

samen zijn
wij even
weggeweest
naar een feest
zonder wereld

alles hebben
wij losgelaten
geen agenda
of afspraken
richtingloos

hebben wij
zonder kaartje
de trein gepakt
hij stond voor
ons op wacht

vertrok meteen
na de fluit
reed snel het
anoniem
stationnetje uit

nog tikken de
wielen hun
maatschappelijk
verbonden cadans
de rode draad

gleed door
onze handen naar
een griezelig stil
rangeerterrein
tot onze gillen

schrokken van
het zwart van
de nacht die
koud en donker
op ons had gewacht