Netgedichten

netgedicht (nr. 79.378):

niet alleen het huis

het is niet alleen het huis
dat verdwijnt het is ook de
dood die ongenood zijn
intrek neemt meermaals
op mijn schouders klopt
ik wuif het weg als een
vogelveer is zij een engel
misschien
ik denk aan de hand
van een moeder hield zij
me vast ik weet het niet
aan de duiven van een
vader die de tempel in en
uitvliegen altijd in de nabijheid
van de goden
iemand trekt me naar zich toe
ik knijp de ogen dicht
het is niet alleen het huis
dat verdwijnt het is ook de
dood die aanhoudend op
mijn schouders klopt