Netgedichten

netgedicht (nr. 79.450):

lief

je bent ergens neergedaald
ergens in mijn lichaam, je
bent mijn hart die de
delen voedt waarmee
ik me mensch mag noemen

we zijn één en toch twee, eigenlijk
maakt dat drie, doch wie die
derde is - ach ik kom die
persoon wellicht tegen
in mijn dromen dewelke
de fantasie passeren
waar ik me grootmeester
in mag noemen

lief, hoe lieflijk
steek jij in elkaar, je
volbrengt mijn Zijn
tot de goedheid die
jij dan weer koestert, ik voel
het wanneer ik mijn
oor op je borst leg en het
wonder hoor waarvan
ik hoop dat het
me nimmer
zal verlaten