MIJN LEVEN DAT MIJN LICHAAM DRAAGT
<<<<<--------------->>>>>
mijn leven dat mijn lichaam draagt,
de zoemende koelkast in mijn hoofd,
regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid
onophoudelijk gaat de chaos
als een dier tekeer
de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur
gevaar in het verkeer?
ik heb inzicht mevrouw
tegenslag, stoplicht, willekeur,
ik laat me niet tot ongelukken verleiden
niet vandaag meneer
kan het, mag het, steeds wordt er in het brein gepleit,
ik blijf de droommens behagen
berispt door de chaos en de storm
terug naar het begin
de eeuwige rivier
op zoek naar de zee,
de mens bestaat in zijn droom
van hoop en dood
keer op keer mag het geluk aangereikt
of gevonden worden, steeds overeind
komend, al is het steeds schaarser gekleed
geen verzet,
geen noodzaak tot actie,
geen keuzes: simpel wachten op groen licht.
<<<<<--------------->>>>>
... Een gedicht over het wegnemen van verantwoordelijkheid, maar zich gewoon voegen in de stroom van het leven. ...
Zie ook: http://twoballoons.123website.nl/
Schrijver: Simon K., 29 april 2023
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: psychologie
geluk
59
Geef je reactie op deze inzending:
De chaos van 't divergent herenleed,
Wat een gebrek aan concentratie heet,
In de dolende droommens
niet verzachten
Is enkel de minzame vrouw
nog bij machte
Die zich ontdoet van het satijnen kleed
Waarin omwikkeld ze haar binnenbrachten
Voor de sultan die haar, sprokenzegger, verwachtte
Voor fabelverhalen waar geen mens van weet
Tot zij, Sheherezade ze spelt
bij de vleet
Aaneenrijgend zonder een moment te wachten
Vertellingen lavend in duizendéén nachten
Nimmer zal zij de droommens verachten
Eerder als maagd in der minne verzachten