Netgedichten

netgedicht (nr. 80.023):

Auditief vangnet

restanten
menselijke geluid
klinken nog ver
boven het
pandemonium
van de wereld uit

van wolken
gedreun
en gebrom
daar kijkt geen
mens in herkennen
meer van op

nieuwe tonen
zijn altijd op proef
tot stamboom en
afkomst zijn bepaald
zonder dissonantie
is aangemaakt

en het
bestaande
orkest duidelijk
niet ontregelt of
gefrustreerd door
ellende achterlaat

toch ontsnapt
er een aan het
auditieve vangnet
het elektriek dat
geruisloos gevaarlijk
langs ons rijdt

met een grillig
remgedrag en een
niet te blussen
honger naar
meer vuur en een
blustijd van 24 uur