Netgedichten

netgedicht (nr. 80.296):

Beroering

De wind blaast de tak
zachtjes tegen het water
het frisgroene lenteblad
kust het oppervlaktewater

Rimpels komen in haar spiegel
de reflectie verdwijnt
zij keert zich naar binnen
haar starheid verzacht

Langzaam warmt zij op
de zon helpt hier een handje
verdrijft de koude rillingen
van de lange wintermaanden

Nu kan zij ontspannen
en al dat in haar woont
komt langzaam weer tot leven
en plant zich ook weer voort