Netgedichten

netgedicht (nr. 80.483):

Buitengewoon bezoek

het was buiten
beladen vochtig
in de donkerende
lucht waar druppels
aan takken groeiden
en vielen zonder regen

een klammige stilte
dreigde en maakte
alert ik hoorde vage
geluiden die ik niet
kon thuis brengen
in het verlaten park

een soort zich
mechanisch
voortbewegen met
de smaak van nieuw
in vreemde techniek
vrijwel onzichtbaar

ik ging sneller lopen
door opkomende angst
dichterbij komend dacht
ik dat het mij raakte
in een voorzichtig voelen
alsof ik gevisiteerd werd

door iets met
mogelijk dezelfde
menselijke coëfficiënten
het bewoog op vriendelijke
behoedzame wijze met
respect door lichaam en geest

bedankte voor het
onverwacht op
een buitengewoon
bezoek te zijn geweest
met excuus voor de
persoonlijke interventie