Netgedichten

netgedicht (nr. 81.156):

fijn stemmers

ik zag hoe jij
warmte schiep
in blauw koude
atmosferen
door tonen
van geluiden

te ronden
scherpe kanten
af te vlakken zo
dat zij subtieler
passen in de
melodie van
leven en bestaan

jij had al ogen en
lach als fijn tuners
je zangerige stem
vatte nu alles
samen in de liefste
woorden van
jouw lichaamstaal

nog waren er
engelen als koor in
klank en kleur nabij
zo kon jij vrij
improviseren op
weg naar de
volmaakte symfonie

er was geen
applaus wel
het bruisend
warme hand
op hartkloppen
van een staand
uitbundig publiek