Netgedichten

netgedicht (nr. 81.191):

niemand die zo kraken kan

zij is stilaan oud geworden
zilveren haren verdwalen
op haar smalle schouders

met het Largo van Ombra mai fu
in de oren tooit ze zich in de schaduw
in haar vechttenue

met een fiere all season jas ontmoet zij
de wereld die almaar groter wordt
in een taal die nauwelijks hoorbaar is

met niet aflatende verende tred
treedt de dood haar tegemoet
er is niemand

die zo kraken kan als zij!