Netgedichten

netgedicht (nr. 81.327):

Wonderlijk nieuw

haar blik
was niet zacht
een eerst touche
op de tast
wel onderzoekend
ik werd uitgepakt
wat ik had is
afgepeld tot de
naakte conclusie
nee geen held

ze heeft me
ontkleed met
vaardige vingers
geen gescheur
en getrek maar
professioneel
zo zonder gene
mij voor het
vallend licht
lief beschermend

wonderlijk nieuw
hoe droom en
werkelijkheid
elkaar kunnen
vormen tot
een beeld waar aan
de kunstenaar toch
eerst altijd zijn ziel
moet geven wil
het kunnen leven