Netgedichten

netgedicht (nr. 82.108):

Jouw crypto,s

ik zag
mijn beeld
vervagen in
enkel vragen
naar authenticiteit

nog ben ik
niet van
mezelf bevrijd
in de wereld
van tekens

die mij een weg
willen duiden die
ik niet wil gaan als
al teveel belopen
zonder horizon

en hopen dat
die ooit eens
komt in het reiken
van een echt
helpende hand

met nieuwe tekens
die door jou op
mijn lijf geschreven
worden en in spiegel-
schrift te lezen zijn

ik voelde jouw
crypto ’s zag je hand
raakte aan warmte
door het signeren
met jouw liefde

in een verbinden dat
ongekende mogelijkheden
opende voor samen
waarbij heden totaal
oploste in alle verleden