Netgedichten

netgedicht (nr. 82.812):

Schaduw

ik heb me
zolang als
ik leef altijd
veilig gevoeld
als mijn schaduw
maar bij mij bleef
omdat hij aardig
op mij leek

ook al waren
de proporties
door lichtval
en spiegeling
niet altijd mijn
werkelijkheid
toch kijk ik nu
wat vaker om

als ik het
snel doe dan
lacht hij erom
tenminste dat
zie ik of denk
ik te zien het
blijft af en toe
verwarrend

jij hebt in
die periode
het grijze
gekleurd
met warm
en creatief
pigment in
gevoelige streken

ook accenten
en contrasten
neergezet die
mijn schaduw de
balans verschaften
die ik in deze
wereld hard
nodig heb gehad