Netgedichten

netgedicht (nr. 83.170):

Het verborgen paadje

we liepen
juichend het
verborgen
paadje in naar
onze geheime
bloemenplek
waar alles
altijd bloeit

ook nu
een half
zonnetje
en samen
even vrij los
van de wereld
in samenspraak
alles begroeten

de stand van
zaken opmaken
wat zijn schoonheid
heeft gegeven
wacht nu overleven
alles heeft vrucht
gegeven voor weer
een nieuw leven

wij blijven de
tuin verzorgen
wie liefde geeft
zal de kleurigste
bloemen oogsten
ook voor ons geldt
een nieuwe morgen
zonder zorgen