Een herfst als geen andere
In het warme gras
languit liggen schaduwen
zachte herfstkleuren
Het herfstgetijde waarin je kennis maakt
met een dromerige sfeer en verrassende momenten
Een lauwe zon speelt met lichtschakeringen en schaduwspel
Stad en land zijn bedekt onder een goud gekleurde tot rood getinte tapijt.
Het bomenrijk zit in een overgangsperiode
ontkleding is volop aan de gang terwijl parken en tuinen
geuren naar vochtige grond, enige runderfamilies genieten nog even
van de laatste buitenlucht tegelijk zijn herfstvlinders vermomd als dorre bladeren.
Het is tijd van inspiratie, energieën ontvangen
maar ook in ieder van ons weer zal loslaten, melancholie
en weemoed als welluidende melodie, een opeenvolging van klanken
van verschillende toonhoogte laat diepe sporen na in een breek- en kwetsbaar hart.
Herfstmijmerringen en een laaghangende mist
trekken weg, voel de frisse wind waaien door een lichaam
Aan alles komt een einde op hetzelfde moment ligt ergens verderop een
nieuw begin voor het rapen; een harmonieus leven samen met onze omliggende natuur.
Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com
Schrijver: CB, 12 oktober 2024
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: jaargetijden
Herfst
222
Geef je reactie op deze inzending:
"In al zijn pracht": weglaten.
En let even op je haiku (5-7-5).
In het warme gras
liggen schaduwen languit
zachte herfstkleuren.
"Het bomenrijk zit in de overgang" spreekt meer aan.
"Stukje bij beetje" en "en wat komen zal": weglaten.
Beperk je en voeg dat samen,
dan ontstaat er een sterker beeld. Nu blijft het te zeer in dromerige herfstsferen hangen...al is het inderdaad een herfst als geen andere, zoals je zegt.
"In al zijn pracht": weglaten.
En let even op je haiku (5-7-5).
In het warme gras
liggen schaduwen languit
zachte herfstkleuren.
"Het bomenrijk zit in de overgang" spreekt meer aan.
"Stukje bij beetje" en "en wat komen zal": weglaten.
Beperk je en voeg dat samen, dan ontstaat er een sterker beeld. Nu blijft het te zeer in dromerige herfstsferen hangen...