Netgedichten

netgedicht (nr. 83.833):

de zee - avond

de avond ligt op het water
vloeiend donker weg gedragen
het voorzichtig omslaan van de grijze golven
die hun geluid inbinden of ze onder de
rood aanlopende hemel willen bidden
voor meer stilte.

de tonen zijn gelijk met een dof bereik.
de zee raakt alleen en onmerkbaar traag
varen aan de horizon nog een paar schepen.

de golfslag die het strand toedekt
heeft iets angstigs onverwachts of
het een oordeel verklapt dat in
de komende schemer zwak aan
land wordt gebracht.

de avond ligt nu geheel op het water
dat ver en ver wordt gedragen.