Netgedichten

netgedicht (nr. 84.098):

Niemandsuur

Voor amazones, jonkvrouwen
en koene zwarte ridders
voor wintertijd- en maanaanbidders
in 't holst der nacht getrouwen

We schrijven zeven en twintig oktober
in duisternis, drie uur na middernacht
geen vampier te bekennen
op z'n graf
het uur van make believe is aangebroken
in 't niemandsland waarop ik
heb gewacht

Dan doemen donkre dolende
gestalten
ze komen nader, tracht hen te ontwaren
zijn 't amazones, zwarte ridders paarden
ik hoor wel stemmen, vaag nog
hun contouren

Is het een man of vrouw op heksenjacht
een zwarte engelen metamorfose
met weitas en een hoorn van overvloed
kwaadazend op onschuldig mensenbloed
een duivelspact, een spel van
duistere macht?

Geen mens is veilig in dit niemandsuur
van drie tot vier in 't
doodtij van de nacht