Netgedichten over klimaat

netgedicht (nr. 0):

MOONIE

MOONIE, A GRIN SMILE

Stardate met de tijd.
Het oog van de maan knipt aan.

Een windklok schilfert
in haar licht.

Tijd verglijdt als een trage wolk.

Een zee krabbelt even terug;
vulkanen rochelen –
vurig ijs in een kelk die kolkt.

Geruchten over een vervaldatum
doen de ronde
onder aardgenoten –
gefladder van opgespelde vlinders.

De maan neemt van de maan
in het rimpelende water een foto
als herinnering voor later –
vergeelde ex voto.

Het gestolde nu.

O Greta Green,
bewaar de aarde
in je kwade vuist
als je liefste knikker.