Netgedichten

netgedicht (nr. 84.233):

Het kristallijn

in de vroege ochtend
zo tussen vries en dooi
deden hoge druppels
al voorzichtig het kristallijn

subtiel van
beginnend matwit
uitwaaiend mooi
naar licht breekbaar

nog hebben zij niet
de kracht om licht
te breken dat komt
over enkele weken

zo rond het
vriespunt als de
uitstraling het grootst is
en het uitspansel heldert

dan vormen druppels
pegels en vriezen uit
tot het eerste kristallijn dat
reikt naar de opkomende zon

haar fijnheid is
ongeëvenaard als de
temperaturen zo rond het
vriespunt schommelen