Netgedichten

netgedicht (nr. 84.288):

In het vrolijke gezicht

ik zag
de sterren niet
maar met iedere
streel door je
haar knetterden
de blonde vonkjes

het was geen
kleurrijk vuurwerk
de banen hadden
zo hun eigen vorm
en dikte van haar
in een heerlijke streep

hun zachtheid
bleef vaak aan mijn
handen hangen in
uitwisseling van
opgelopen
contactspanning

vaak waaide
de wind je
scheiding open
en keken twee
betrapte ogen
langs de gordijnen

met hun nog
ingekeerde
olijke blik was er
geen schrik
maar een lach in
het vrolijke gezicht