inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over klimaat

netgedicht (nr. 3):

Pakijs

Ooit ademde pakijs dik bevroren...
Maar bij Newfoundland braken de flanken.
De kou gaf het op. Hij smolt open:
en smoorde voorgoed zijn mooie kristallen.

Als poolwater keek hij om zich heen:
gletsjer na gletsjer legt het loodje!
Ineens begon hij hevig te zweten:
kan de mensheid dit nog 'framen'?

Landmijlen verder hoort hij al angst:
de dijken worden opgehoogd.
In Spanje haten ze het water:
modderstromen vermoorden ook

hun woongenot!

Langzaam begint het door te dringen
dat men de planeet heeft uitgeknepen
voor dure, megalomane plannen.

Het continent is furieus -
voortdurend moet het water vallen...

Schrijver: K.Bladzij
Inzender: K.BLZ., 10 december 2024


Geplaatst in de categorie: klimaat

1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 223

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)