Netgedichten

netgedicht (nr. 84.149):

Wildplukken

Eind Julie en Augustus smul ik bramen
In de vrije natuur langs de bermrand
Tieren ze welig dit jaar aan de wegkant
Drommen gul in de zomer samen

Zo woekerend dat ze zich verstikken
En Spinnen strikken webben er middenin
Mijn aversie tegen die creeps overwin
Ik en ik waak mij voor doornenprikken

Kijk het volk aan dat zich blind een weg baant
Onder wolkeloze lucht en zonneschijn
Te druk met zich ergens heen te haasten

Ze observeren blijkbaar niet diepgaand
Blij toe dan zijn ze allen de mijne
En niet voor mijn bedrijvige naasten