Netgedichten

netgedicht (nr. 84.317):

Krullig schrift

ik zag haar gezicht
en profiel in de
spiegelruit dacht
dat zij a- live
naar binnen
zou stappen

waar ik van
de wereld in
de ban van haar
heftig geemotioneerde
blik de ogentaal aan
het ontcijferen was

die was gemarkeerd
met een buitengewone
hoeveelheid expressie
in kleur en haar gezicht
etste een bizarre
schoonheid ter plaatse

in ruil voor een
vreemde hand die
de deur snel sloot
ze lachte verleidelijk
toen haar jas ons
afscheid nog adem gaf

later zag ik haar iets
schrijven in het meest
krullige schrift ooit
in een handschrift van
een vrouw met
een circulair hart

wulpse draaien om de
overmaat aan warme
emotie te compenseren
met het vloeiend ronde
dat naadloos uit
lange vingers

met schitterende
sterren nagels
lijkt te komen en
dromen schrijft die
mogelijk ooit uit
zullen komen