Kleine prins

Er was eens een kleine prins
tweeduizendeneen
generaties geleden
van een verre
hemzelf onbekende
bintang nedergedaald
uit extraterrestia
als mystery guest
tussen drie grote
heldere sterren

Hij zag en hij leek
op zijn moeder en keek
verbaasd om zich heen
naar het plebs en het gajes
het kwijnend canaille
in doeken temidden
van tonnen en tenten
kamelen en massa's nomaden
krioelende hopen termieten

Spruiten uit schoten
der alma maters
voedende moeders
zusters van hoeders
van hun eigen broeders
en vroede erfzondige
in zichzelf gekeerde
vrome lieden ouder
maar nochtans niet wijzer

gekrompen wezen
verschrompelde
taaie bejaarde
zombies die staren
naar zeker en vast
van blijvende waarde

Wat missen zij
geloven zij ooit,
dacht de prins
ongezien in de waarheid
van zijn hier in 't nu
strompelend schutterend
bedrogen gelogenstraft
in vaag schijnende
fata morgana's

verblind door hun ego's
in lichtende verten
vanitas vanitatum
hun ijdelheid niet willende
kennen of zien

... een minder platgeslagen gemakkelijk hap-slik-kauwbaar gedicht waar de doorsneelezer net dat beetje extra moeite voor moet doen door tussen de rails door naar dwarsliggers te kijken...
Bintang is maleis voor ster en extraterrestia is buitenaards... ...

Kerstsprookje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 4 stemmen 325