Netgedichten over kerstmis

netgedicht (nr. 582):

lichtpuntjes

een hand die reikt naar wie valt
een klein meisje in een oorlogsgebied
dat haar brood deelt

stille akkoorden zijn het
die geen woorden nodig hebben
alleen een menselijke blik

een stad die zingt na storm en strijd
vervangt de dodelijke stilte
met hartverwarmend vreugdevuur

een soldaat het strijden moe
die de wapens neer- en weglegt
als eerste stap van hoop

een jochie dat met een paar planten
een plein of straat vergroent
om de wereld weer adem te geven

een onverwachte glimlach
zomaar op straat of in de trein
die een simpele dag stralen laat

een klein meisje in oorlogsgebied
dat haar brood deelt
een hand die reikt naar wie valt

stille akkoorden zijn het
die geen woorden nodig hebben
alleen een menselijke blik

... Overweging rond de jaarwisseling, december 2024

Midden in chaos en duisternis,
zijn het de kleine gebaren
die licht brengen in ons leven.

Het gedicht Lichtpuntjes is een ode aan hoop, menselijkheid en de kracht van kleine daden. Perfect om bij stil te staan in deze reflectieve tijd van het jaar. ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
29 december 2024