Netgedichten

netgedicht (nr. 84.397):

Je stralende lach

ik had je bijna al
twee jaar niet gezien
en je kwam je met
een nog soepele pas
onverwacht binnen

er viel een korte
stilte in herkenning
voor plaatsing
in de databank
die feilloos de

aanwas van spier
registreerden en het
parmantig staartje hipte
op en neer in het terug ritme
van niet weggeweest

de aanpassing
verliep naadloos
en het stukje meer
charmante warmte was
opvallend na de kou

op deze winterdagen
dus een volgende keer
niet meer zo lang gewacht
want met je stralende lach
ben jij onze arbeidsvitamine