Netgedichten

netgedicht (nr. 84.529):

Sociale apocalyps

ogen paniekten
ingehouden angst
voeten roffelden
hun snelle pas
tussen afgemeten
zinnen die donker
dirigerend de
weg wezen

zij langbeende
als furie vooraan
liet zich niets zeggen
haar dwingende ogen
hield de groep bij elkaar
omdat dit aantal nog
een overlevingskans
bleek te hebben

door hun constellatie
en de snel en soepele
manouvreerbaarheid
in de op drift geraakte
mensen die stilte en
rust zochten weg
uit de ontketende
sociale apocalyps