Netgedichten

netgedicht (nr. 84.627):

Een lichte golf

Je lachte
toen ik naar
jou kijkend langs
de spiegel liep
je draaide
charmant een
krul in het al
langer en donker
wordende haar

dat in de
nog kortere
componenten
een eigen
natuurlijke
krul liet zien
de lengte was
een lichte golf
de schouders vrij

in variabele stijl
te dragen met
speels los accent
op golvende snelheid
je zo te zien
fietsen met gezicht
en profiel geeft
een puntgave
onaantastbaarheid

in de speels
jeugdige contouren
de donkere blik
op oneindig
de setting met een
uitkrullende bos
haar op kleine
afstand achter je
ja zo zal je gaan
gaan als een trein