Netgedichten

netgedicht (nr. 84.639):

Kriebelmassage

wij hadden niet
genoeg aan een dag
en nacht kriebelen
en tasten waarbij
geven net zo belangrijk
bleek te zijn als nemen
en uiteindelijk werd
het een vraag en
antwoord spel

waarbij attributen
de letters vormden
die in woorden een
diepere emotionele
lading kregen in een
zich langzaam
ontwikkelend patroon
van huid die senso-
motorische veranderde

daarbij hielden de
zintuigen zich afzijdig
omdat zij zich richtten
op hun eigen werk
en de huid nu eigen
receptoren actief maakte
in de ontspannen sfeer
waar endorfine een
welbehagen gevoel gaf

het werd een agonaal
spel van twee in een
persoonlijke perceptie
en bijstelling van wat
lekker was en dat wat
lust genereerde in een
koppel gevoel dat niet
zal los staan van samen
en die weg wenst te gaan