Passaggio
De wind ruist eeuwig in zuid-Kyrgyzstan
Jalal Abad is niets dan berg en woud
Het is er 's zomers warm en 's winters koud
Een deerne trekt de stoute schoenen an
Bij lentetooi in hellingrijke heuvels
Ontwaakt er iets van zedenlichte dooi
Zij gloeit en voelt zich ook van binnen mooi
En zoekt gezelschap bij een zoon van Streuvels
Ze kent zelfs Nederlands, die slimme meid
Wil hem haar talenkennis uit gaan venten
In 't wederzijds contact der continenten
En gooit haar pen als wapen in de strijd
Doch hybris komt in 't woordenboek niet voor
Haar geestesoog verwijlt bij wat zij kent
Tadzjikistan, Oezbekistan, Tasjkent
En sprookjes van Kasjmir en
Koh-I-Nor
Zíjn fantasie reikt verder dan zijn wensen
Of is het omgekeerd of andersom
Speelt zij een spel als feeks of is zij dom
Is hij gevangene van eros' wensen?
Weg wil zij van de doornen van het kwaad
Zijn geld is haar meer dan de moeite waard
Ze weet niet of een enkeltje haar baat
Zij vreest de hoogte van 't gevleugeld paard
'Passage to India' klinkt door haar hoofd
Reis om de Wereld van Julius Verne
In tachtig dagen terug naar de kazerne
Wat is er waar van waar zij in gelooft?
Geplaatst in de categorie: emoties