Netgedichten

netgedicht (nr. 84.769):

Door kronkelpad

Ach, mocht ik eeuwig naast jou lopen
hier in 't groen door kronkelpad
en stiekem zou ik hopen
dat ik voorgoed jouw hart bezat.

Waar zou ik zijn zonder muze zoals jij
waar zou ik dan de woorden vinden
zolang reeds wens ik jou aan mijn zij
maar wil jou ook niet aan mijn grollen binden.

O schone, die mijn hart op hol doet slaan
gelijk een slanke hinde lichtvoetig
dartel jij door de hoge bomen laan
jong, lief en af en toe iets balsturig.

Maar dat zij jou vergeven schone fee
jij robijn uit het groene woud
want jij draagt de onschuld met je mee
dat is ook waarom ik van je houd.