Netgedichten

netgedicht (nr. 84.926):

Ongerept

Moe, vermagerd, de ribben paarsgewijs op een rij,
stuk voor stuk een voor een
te tellen

op het oog van de heelmeester
nog in de kern gezond, conditioneel op de rand van uitgeput
constitutioneel zich voortslepend
van vorst naar nachtvorst

stond hij daar, ging zijn zelf te lijf en bij zichzelf te rade

moe van een iegelijck, alleman
en iedereen die met woorden komt, aangedragen uit welvende borst
van mededogen overlopend welgemeende bladvulling
van woorden, maar niet met taal...

alzo ging ondergesneeuwde
zijns weegs naar het
sneeuwbedekte eiland

het ongerepte reptielenzoo
heeft geen woorden, kent evenmin rijm- en klankakkoorden

Ongeschreven bladzijden
van zwijgen en
ongehoorde geluidloosheid
breiden zich nu als losgeslagen ijsschotsen naar alle kanten uit

elders wachten zeehonden en keizerpinguïns op leven in een nieuwe lente