Je moeder

Mam, je bent een topvrouw, echt waar,
maar waarom zoek je altijd alles zélf maar?
"Waar is mijn bril?" – die ligt op je hoofd,
en dat je het ontkent? Nou, dát is geloofd.

Je appjes zijn lief, maar zo vreselijk lang,
met emoji’s waar ik niks van begreep – mijn wang!
En als ik bel, tja, dan weet ik het al:
"Kind, je eet toch wél goed allemaal?"

Je vindt altijd wel iets om op te merken,
m’n kleding, m’n haar – "Dat moet je versterken!"
Maar eerlijk gezegd, al dat gemekker,
maakt jou gewoon nóg een stukje gekker.

Toch moet ik toegeven, tussen al die plagen,
je bent de beste, zonder te vragen.
Dus ja, ik klaag, maar diep vanbinnen,
zou ik jou voor geen goud willen missen.

... Met heel veel moeite en passie geschreven. ...

Je moeder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 153