antiheld; ‘n verzetje
zou ik ooit ook lyrisch kunnen schrijven
over mijn verloren liefdes, hoe hun lijven
destijds kronkelden als zij zich bevrijd
voelden, in mijn armen verzonken?
’t kan dan de regen zijn op ’t tentdoek
of de plakkende benen, de blote ruggen
onder mijn verzoekende vingertoppen
de vanzelfsprekendheid van lekkere billen
op weg naar ’t toilet, terugkerende borstjes
tegen mijn borstkas, de fijne kleine kusjes
in mijn hals, hun haren tussen mijn tanden
wakker worden in ’t midden van de nacht
met ’n gevoelloze arm onder hun prachtige
hoofden, zwaar van hun verborgen dromen
hun gezichten die versmelten van dichtbij
de ogen lopen over zoals zij in de gedichten
als twee helften één kunnen worden met mij
in vluchtige doch ontwrichtende fantasieën
... [mei2025]
'De muzen van het hemelblauw
staan juichend op om zich te wassen
in 't indigo der voorjaarsplassen.' [strofe uit: J.B.Charles 'terzinen van de mei'] ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 6 mei 2025
Geplaatst in de categorie: overig
de verkeerd klinkende lente
zit verborgen in ’n boom
op de smet na te kauwen
ze probeerde zo hard
op klanken vertrouwend
gevoelens te verwoorden
die haar slaap verstoorden
die jarenlange winter is voorbij
eindelijk, dacht zij
dus alles mocht weer bloeien
toch?
de ware koekoeksbloem
’t Jakobskruiskruid
struiken als de laurier
langs de beken in ‘t dal
uitmondend in de rivier
en dat wat niet bloeien kan
kleedt zich uit in de zon
rolt blij door ’t raaigras
dat ooit glyfosaatvrij was
en zorgeloos groen
die grond is niet meer
voor wortels te vinden
maar gelukkig is ’t zaad
voor ’t kwaad was geschied
al dubbel en raak verschoten
de lente voelt zich afgewezen
overweegt haar warmte in te trekken
maar laat zich de les niet lezen
over hoe zij zou moeten klinken
daarom laat zij de mezen ondeugend
de driekoppige draken vermaken
met ‘n beminnelijk en glorieus geheugen
vooral die twee-eenheid der trinitas
die zinsbegoochelende
genitas
jij weet, las ik onlangs, wat rijmt op klef
Wie kan dit exenleed het best verzachten
Erato, Klio of Mnemosyne
houdt het ooit op, wordt het dan nooit 'passé'?
ach, elk is god in 't diepst van zijn gedachten!...