Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 85.525):

werelds

Voor moeders, overal ter wereld

Moeders —
waar ter wereld zij ook zijn —
hebben harten als een octopus
armen die altijd reiken
handen die altijd dragen

onvoorwaardelijk zorgen zij
door storm en stilte
voor het leven
dat zij de wereld schonken

zij dragen als atlas ooit
wat te zwaar lijkt voor een mens
hun schouders steunen
als een thuis dat nooit wankelt
hun ogen zien
wat woorden niet benoemen
hun oren horen
de fluistering van zorgen
en het schateren van geluk

hun armen wiegen dromen zacht
met hun schoot als veilige haven
voor wie even
niet sterk kan of hoeft te zijn
hun voeten lopen zich
het vuur uit slof en schoen
zonder ooit te klagen

alles willen zij doen
voor het kroost dat zij baarden
voor wie zij moeder zijn
ook zonder of na geboorte

moederliefde ervaren wij
kent geen grens
geen maat
geen einde

daarom zetten we jullie in het licht
met bloemen en woorden
of slechts een stille dank
omdat jullie dragen
wat onzichtbaar blijft
omdat jullie zijn
wie niemand ooit vervangen kan

voor alle moeders
hier, daar, overal
jullie liefde
houdt de wereld in balans