Mijn zijn
Ik was haast niets toen ik begon
slechts geliefd door wie mij baarde
nu stroom ik mee onder de zon
en spoel aan als minst aanvaarde
niemand is die het weet of ziet
men kent alleen het grote geld
immers voor velen tel ik niet
nergens nog is mijn zijn vermeld
niemand die mijn zijn verklaarde
niet legitiem onder de zon
niet eens een reden voor verdriet
ik ben nog steeds niets nu ik sterf
want wat wellicht van mij nog telt
scheelt zelfs niet deze kleinste scherf
van waarmee ooit mijn zijn begon
mijn zielig zijn is uitgesteld
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: filosofie
Zijn 3.0 met 2 stemmen 
47
47
Geef je reactie op deze inzending:
Schrijven is zeggen in contrast
tussen bijvoorbeeld zwart en wit
schrijven is zoeken op de tast
waar de waarheid werkelijk zit
schrijven is het toch verbinden
met al die afwijkende inzichten
schrijven is de waarheid vinden
samen zoekend in gedichten
schrijven is mijn innerlijke drang
en hopelijk nog wel heel lang
heerlijk depri.
Mag nog wel zwaarder hoor.
Hopelijk geldt dit alleen voor je gedicht(en).
Kop op.