De ‘gelukkige’ overlevenden I

Willem opende de sluis destijds eigenhandig.
Om zelf niet te hoeven graven, liet hij het
onverzettelijk bloed stromen onder de laatste
bruine laarzen.

Geen verdediging, bleef altijd zijn verweer;
hij werd veelvuldig geschopt en geslagen,
zijn maag was leeg in de cel, in die dagen
voor de uitspraak werd hij verkeerd
behandeld.

Onmiskenbaar de schuld,
dus onverbiddelijk de straf
na amper beraad, recht in het hart
voor laf en meervoudig verraad.

Want de dood zou hij krijgen, ware het niet
dat Hare majesteitelijk gratie verlenen zou,
zodat hij, nota bene, minder heeft geleden
dan gevangenennummer 94666;
in vrede.

... naar aanleiding van NOS-documentaire over Meinarda van Terwisga en Willem L’Ecluse
‘De oorlog die nooit ophoudt’


De ‘gelukkige’ overlevenden II

Het onzichtbare streven om te helpen overleven;
tot het bittere einde van haar leven gedreven.

Ook toen zij uit de helende bergen werd verdreven,
liet zij de verrader in zijn opgeschudde bed beven.

Meinarda van Terwisga; bij leven
gevangenennummer 94666 gebleven. ...

misdaad straf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 86