het huis waarin ik ben
ik zie de zwaluwen zwoegen
over de lage daken
gewichtig blauw van de hemel
donkert haar verknipte woorden
verpakt als mijn witte zinnen
‘is het goud waard als zijn gasten
is het glas groot als zijn woorden’
gezet op de muur waar zij het wilde
ik hoor een mug
zuchtend haar ding doen
zij denkt niet aan gisteren
zoals ik niet aan vandaag toekom
of voldoende afstand bewaar
tussen de bloeddorstige vrouwtjes
en mijzelf
en dus is mijn ik
onvindbaar verdwaald
en dat wat mijn lichaam is
voelt de vleermuizen komen
zou zo graag fladderen
als zij
... [2010] door R. van de Struik
bundel: als het licht van sterren smelt ...
26 mei 2025
Geplaatst in de categorie: algemeen