Dit slechte gedicht
verklaart de oorlog.
Het wil mij met stomheid slaan,
dus
haal ik diep adem
en gil als een sirene
mijn stembanden stuk.
Het gaat gewoon door
en zal mij met blindheid slaan!
Dus
houd ik mijn rug recht
en staar als een zonnebloem
in het helse licht
tot dat uitdooft.
Ik ben geen vechter. Maar echt,
als het mij doodslaat
sla ik mij doder.
Ik ben veel slechter dan hij.
Geplaatst in de categorie: oorlog