Netgedichten

netgedicht (nr. 86.143):

Verantwoordeijkheden

ik ben de
tijdelijkheid
van het aardse beu
waar zij met hart en
ziel onze sferen laten
functioneren doet
de ander nonchalant

en laat ons de wonden
van de aanslagen door
de solitairen op ons
leefmilieu verbinden
terwijl de daders op het
kerkhof hun zonden
belijden zonder berouw

omdat zij vol driften
en zonder zorg en
bekommernis leefden
in andere tijden hun eigen
lusten najagend en zich
van opvoeden en
verantwoordelijkheid

van en voor hun
eigen kroost niets en
nauwelijks iets gelegen
lieten liggen die werd
overgelaten aan zorg
opvang en onderwijs
in onvoldoende bezetting