Hoe ver nog?

Hallo Egbert Jan,

Ik vind het erg spijtig om te horen dat je zo ziek bent, dat verdient niemand. Ik wens je daar dan ook oprecht sterkte in. Als het geloof jou steun en vastigheid geeft, is dat iets waar ik af wil blijven en je van harte gun.
Individueel geloof is iets waar ik ook geen moeite mee heb, of wat ik raar vind, al ben ik zelf volledig zonder geloof (in wat dan ook). Ik heb wel overtuigingen.

Waar ik geregeld tegenaan loop, is de taal die gelovigen in de openbare ruimte, zoals jij in jouw gedicht, gebruiken. Een taal die inconsistent is en, in mijn ogen, vaak uitsluiting en zelfs discriminatie van bepaalde groepen in zich draagt. Dat laatste is voor mij een absolute no-go. Als er iets 'heilig' is voor mij, dan is dat Artikel 1 van onze grondwet. En alle (monotheïtische) religies zijn, jammer genoeg, in strijd met Artikel 1.

Ik pretendeer zeker niet dat ik de oplossing(en) heb voor welke wereldproblemen dan ook, maar ik kan op z'n minst proberen voor ALLE mensen dezelfde meetlat te verwachten, waar iemand ook vandaan komt. Alle mensen zijn gelijk.

Ik probeer als 'goed' (whatever that me be) mens te leven, dat betekent dat ik me aan Artikel 1 houd én aan de 'fatsoensregel' (alles wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet).
Een fikse discussie op inhoud aangaan, vind ik zéér fatsoenlijk. Een gesprek aangaan zeker ook, daarom waardeer ik jouw reactie ook uitermate.
Ik houd wel van een gestrekt beentje op z'n tijd ;-)
..en ik ben ook niet bang voor een weerwoord of een counterattack.

Soms komt er een 'gelovig' gedicht langs dat ik wel degelijk kan waarderen, zolang het anderen dus niet buitensluit etc.

'Noch honger of dorst zullen mij kwellen
op mijn pad door de woestijn
water doet U uit rotsen wellen
U zorgt dat er altijd manna zal zijn.'

Ik denk dat je wel zult begrijpen waarom deze strofe, met de genocide in Gaza in gedachten, bij mij in het verkeerde keelgat schoot. Ik weet dat dit verwijst naar teksten uit de bijbel, het boek ligt flink gebruikt naast me (evenals de koran en de Griekse mythologie en andere poëzie).

Mijn doel is niet om gelovigen te bekeren naar gewoon mens zijn (het woord atheïsme gaat uit van de standaard van een god, ik ben geen a-theïst want god bestaat niet). Netzomin als dat er iets als een ziel zou bestaan. Zoals ik zei, ik geloof niks.

Wat ik ieder mens gun, is dat men zichzelf én alle anderen als gelijkwaardige mensen beschouwen.

Een mens kan dan ook NOOIT illegaal zijn. Dat is een totale onmogelijkheid, ongeacht welke wet!

Laat ik voorop stellen dat ik er ook geen "Bal" van begrijp. Maar dat ik wel als welgelovige wel vertrouwen heb. Overigens is het niet mijn taak iemand te bekeren en ik ben ook beslist niet van plan hierover in debat/ discussie te gaan. Maar dat het voor elk mens, gelovig of niet, een raadsel is, is een vaststaand feit. Zo is het voor mij ook een absolute onbegrijpelijkheid dat ik longkanker heb zonder dat ik rook. En toch... heb ik vertrouwen dat ook dat goed zal kunnen komen.

Waarom krijgen de mensen in Gaza
geen manna, of water uit een rots?
Of komen gelovigen dan weer met hun
ultieme dooddoener dat gods wegen
ondoorgrondelijk zijn?
Of dat ik als ongelovige het niet begrijp?